Dat valt reuze mee, hij duurt 75 minuten en van zwaar gestileerde revolutionairen in Hans Klok-achtige tegenwind is geen sprake. De muziek is wel flink aangezet, maar door het ontbreken van gesproken woord en omgevingsgeluid valt dat extra op. De combinatie dramatische muziek en acteerwerk dat schommelt tussen overdreven en ronduit knullig (je ziet mensen die worden neergeschoten, rustig een plekje opzoeken voordat ze voorzichtig gaan liggen), werkt goed.
Het belangrijkste punt is de montage. Eisenstein was met zijn beeldwisselingen zijn tijd vooruit. Het is alsof je naar een moderne actiefilm zit te kijken, zo flitsen de beelden voorbij.
Goed om hem eens gezien te hebben. Nog een keer kijken? Denk het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten