De cowboyfilm (de ouderwetse benaming voor een western) is in de loop der jaren sterk veranderd. In latere films kon de held ook een moordlustige engerd zijn, maar vroeger was het toch een fatsoenlijke, zwijgzame man die eenzaam van dorp naar dorp zwierf om daar slechteriken neer te knallen. Ook hier; niet spraakzaam, een (nukkig) zwak voor vrouwen en kinderen, geen verplichtingen, alleen een revolver en een paard.
Heerlijk, lekker overzichtelijk allemaal.
Het schijnt op de set niet vanzelf gegaan te zijn. Steve McQueen zit kleine dingetjes te doen (zit mijn stetson goed? halsdoekje niet te strak?) als hij samen met Yul Brunner (toch de hoofdrolspeler) in beeld is. Dat is een acteur die het in deze film van zijn krachtige uitstraling moest hebben. En dat zit die lul van een McQueen die zorgvuldig opgebouwde spanning een beetje te verkloten! Brunner kwaad, maar het zorgt dat de film nog steeds goed te verteren is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten